Chodakówka – największe wczesnośredniowieczne grodzisko na Podkarpaciu

Adam Kostek wyliczył, że na Podkarpaciu znajduje się ponad 50 grodów pewnych i domniemanych, którym przypisuje się charakter obronny. Grodzisko w Chodakówce na Pogórzu Dynowskim uznał za największe, ponieważ zajmuje około 11 ha 1. To kolejne miejsce po Sielnicy, Wybrzeżu (Stare Dubiecko), Bachowie i Tuligłowach, które postanowiłam odwiedzić, sfotografować i opisać.

Obronność grodu

Gród znajdował się na wzgórzu Sieteszak, którego wysokość wynosi 352 m n.p.m. i z trzech stron opływa go potok Markówka. Dodatkowym umocnieniem były drewniano – ziemne wały tworzące wieloczłonową konstrukcję obronną. Na majdanie, którego powierzchnia przekracza 6 ha, w najwyższym punkcie znajdował się tzw. Zamek na planie nieregularnego czworokąta ze ściętym południowo-wschodnim narożnikiem o powierzchni 0,2 ha. Od strony północnej grodzisko otacza podwójna linia umocnień, od zachodniej potrójna, zaś od wschodniej i południowej pojedyncza. Obecnie w niektórych miejscach wały są mało widoczne ze względu na to, że teren ten był użytkowny przez rolników, a i teraz wykorzystywany jest na uprawne działki. Wykopy sondażowe przez wały sugerują, że znajdujące się na tam konstrukcje drewniane zostały spalone, natomiast dołek posłupowy odkryty w przekopie przez wał zachodni pozwala przypuszczać, że mogła tam się znajdować palisada2. Poniżej zamieszczam szkic grodziska z książki Panorama pradziejów i wczesnego średniowiecza regionu przemyskiego:

Zabytek archeologiczny

Grodzisko w Chodakówce było obiektem zainteresowania archeologów jeszcze przed II wojną światową. Następnie badano je kilkakrotnie po wojnie. Daty i rodzaje rozpoznania oraz nazwiska archeologów podaje m.in. Łukasz Śpiewla w artkule Grodziska wczesnośredniowieczne z VIII – X w. na obszarze województwa podkarpackiego3. Gród ten zaliczany jest do grupy grodzisk w pełni potwierdzonych i datuje się go na X-XI w. lub drugą połowę IX w. do pierwszej połowy XI w. Na ten okres wskazuje znaleziony liczny materiał ceramiczny. Oczywiście, jak w większości przypadków na Podkarpaciu, w Chodakówce nie ma żadnych tablic informacyjnych i miejsce to nie jest traktowane jako obiekt turystyczny.

Mapa Narodowego Instytutu Dziedzictwa

Zamek w Chodakówce a legendy

Miejsce wewnątrz majdanu z najwyraźniej zarysowanymi wałami na planie nieregularnego czworokąta nazywane jest przez miejscowych Zamkiem lub Zamczyskiem. Na XIX-wiecznej mapie Europy widnieje ta druga nazwa, co widać na załączonym poniżej zdjęciu. W czasach późniejszych niż wczesne średniowiecze ponoć postawiono tam warowną budowlę. W gazecie Nowiny 24 można przeczytać artykuł o miejscowych legendach związanych z tym miejscem, o najeździe Tatarów i zdobyciu grodu. Jedna wersja mówi o gołębiach zanoszących na zamek żarzące się głownie (co przypomina legendę o zdobyciu grodu w Madze – Legendy z okolic Dębicy Karola Ozgi), inna o podziemnym przejściu łączącym zamek w Chodakówce z Kańczugą. Tę drugą wersję w pewnym sensie potwierdzają XIX- wieczne zapiski proboszcza z Kańczugi – Jana Kudły. Jest też legenda o pewnej kobiecie, która zdradziła najeźdźcom, jak zdobyć to miejsce, a ponieważ nie udało im się przejąć znajdujących się tam skarbów (ponoć ukrytych na dnie studni), spalili zdrajczynię. Historia ta łączy się z miejscem niedaleko Chodakówki i Lipnika zwanym „Spalona Baba”. Więcej na ten temat można przeczytać na stronie Nowiny 24.

Grodzisko w Chodakówce – dzisiejszy obraz

Pierwsze dwa zdjęcia przedstawiają widok z Sieteszy oraz wał od strony wschodniej widoczny na skraju lasu (jak na czerwcową porę przystało dość zarośnięty). Natomiast kolejne to teren Zamczyska i majdanu. Na końcu zestawiam niektóre zdjęcia z zaznaczonymi miejscami na mapie LIDAR.

Na Zamczysku. Fot. Monika Maciewicz (czerwiec 2021).

Uważam, że popularyzowanie takich miejsc jest ważne, byśmy mieli świadomość, że nawet dziś możemy znaleźć architektoniczne relikty wczesnego średniowiecza. Liczne grody z tego okresu na terenie Podkarpacia świadczą, że Lędzianie stanowili w owych czasach potęgę. Niestety nasza wiedza na temat tego plemienia jest znikoma i opiera się w dużej mierze na domniemaniach.

Monika Maciewicz

Bibliografia:

  1. Adam Kostek Panorama pradziejów i wczesnego średniowiecza regionu przemyskiego.
  2. Wojciech Poradyło Wczesnośredniowieczne grodzisko w Chodakówce [w:] Rocznik Przemyski, z.2, t. XXXV, 1999r.
  3. Łukasz Śpiewla Grodziska wczesnośredniowieczne z VIII – X w. na obszarze województwa podkarpackiego. Badania archeologiczne i co dalej?
  4. Norbert Ziętal https://plus.nowiny24.pl/w-pozostalosciach-zamku-w-chodakowce-kolo-kanczugi-ma-byc-sporo-zlota-legenda-przetrwala-do-dzisiaj-zdjecia/ar/c7-14067561

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.